Δευτέρα, Απριλίου 27, 2020

Κορονοϊός και Δαίμονες



Πήρα μια φίλη τις προάλλες να της ευχηθώ τα Χρόνια Πολλά για τον γιο της που γιόρταζε και να τα πούμε λίγο μιας και δεν έχουμε συναντηθεί τελευταία λόγω της κορονο-καραντίνας .
Την άκουσα άκεφη. Ίσως και καταβεβλημένη θα έλεγα. Στη διάρκεια της συζήτησης μου ανέφερε ότι δεν κοιμάται πλέον καλά.
Βλέπει άσχημα όνειρα λέει, ξυπνάει και μετά δεν μπορεί να ξανακοιμηθεί.
-Όπως τι δηλαδή;
-Να. Χθες βράδυ έβλεπα να με κυνηγούν δαίμονες.
-Οι φόβοι σου είναι. Μην ανησυχείς. Να λες μια προσευχή, μερικές βαθιές αναπνοές να ηρεμήσεις και θα σε ξαναπαίρνει ο ύπνος.
Δαίμονες; αναρωτήθηκα μετά που κλείσαμε το τηλέφωνο.
Ναι. Σίγουρα οι φόβοι της είναι. Και είναι πολλοί οι άτιμοι.
Ο φόβος της ασθένειας ή και του θανάτου ίσως από τον κορονοϊό. Για εκείνην προσωπικά αλλά και για το παιδί της, τον άνδρα της, την μητέρα της, τους φίλους.
Ο φόβος της οικονομικής δυσχέρειας. Πως θα τα βγάλουν πέρα; Θα έχουν δουλειά σε λίγο καιρό;
Τώρα είναι σε αναστολή εργασίας και παίρνει το πενιχρό επίδομα από το κράτος.
Αργότερα όμως; Ο τουριστικός κλάδος έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Εικάζεται ότι μετά από 2 χρόνια θα επανέλθει πλήρως, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα έχουμε σύντομα ένα νέο κύμα πανδημίας. Κάποια στιγμή οι επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν όλο το προσωπικό τους σε πλήρη απασχόληση και θα προχωρήσουν σε απολύσεις ή μερική απασχόληση.
Αλλά ούτε και το κράτος θα είναι σε θέση να χορηγεί τέτοιου είδους επιδόματα.
Το ποσοστό των ανέργων θα πάει στα ύψη.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως τι μας έχει προξενήσει όλη αυτή η κατάσταση.
Όσο κι αν έχουμε πίστη άνωθεν, έστω κι αν προσπαθούμε να είμαστε αισιόδοξοι, να μην
αφήνουμε τους φόβους να επηρεάζουν την ψυχολογία μας, ο πόλεμος είναι εδώ και οι μάχες πολλές.

Εύχομαι Καλή Δύναμη, Κουράγιο και Υπομονή

Δεν υπάρχουν σχόλια: