Τετάρτη, Ιανουαρίου 13, 2010

δουλειά ή δουλεία τελικά ;

Σήμερα είμαι εκνευρισμένη. Με τον εαυτό μου βασικά.

- Τι σημαίνει κυρία μου δουλειά;
- Μια σωματική ή πνευματική δραστηριότητα, που το
αποτέλεσμά της εξυπηρετεί κάποια συγκεκριμένη ανάγκη.
Ωραία μέχρι εδώ.
- Εσύ λοιπόν ποια συγκεκριμένη ανάγκη θέλεις να εξυπηρετήσεις;
- Εγώ; Μα, τα προς το ζειν. Τι άλλο;
- Είσαι σίγουρη; Για ψάξου καλά.

Προς τι αυτός ο εσωτερικός διάλογος; Μα τι άλλο!
Ένα θα σας πω. Ο γιόκας μου (ο μικρός) με αποκαλεί workaholic.


 

Ελληνιστί; Εργασιομανής. Και εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο.
Εδώ και αρκετά χρόνια προσπαθώ να το αναλύσω και να ανατρέξω
στις βαθύτερες αιτίες.

Μάταια. Συνεχώς βρίσκω και κάποια καινούργια αιτία.
- Αυτοεπιβεβαίωση.
- Μάλιστα. Αφού λοιπόν το έχεις συνειδητοποιήσει και απ' ότι
λες το έχεις ξεπεράσει, υπάρχει κάτι άλλο;
-  μμμμ ..Υποχρεώσεις. Πολλές υποχρεώσεις. Έξοδα, σπίτι, παιδιά..
Αν δεν αναλάβω περισσότερες επαγγελματικές ευθύνες, πως θα καλύψω
αυτές τις ανάγκες μου; Ξέρεις εσύ κανέναν εργοδότη που θα
σου δώσει αύξηση χωρίς να αποκομίσει τριπλάσια από εσένα;
- Ας πούμε ότι έχεις εν μέρει δίκιο. Μα μετά από τόσα χρόνια
εργασίας, έχεις καταφέρει να έχεις μια καλή θέση ,
ένα ικανοποιητικό εισόδημα. Δεν πεινάτε, έχετε τα απαραίτητα.
Γιατί εξακολουθείς και εργάζεσαι με τέτοιους ρυθμούς;
Προσδοκείς σε κάτι καλύτερο;
-  Όχι. Δεν νομίζω. Ξέρεις είμαι αρκετά κουρασμένη και θα ήθελα
λιγάκι να χαλαρώσω. Να αφιερώσω και λίγο χρόνο στον εαυτό μου.
- Καταλαβαίνω. Έχεις δίκιο. Εξάλλου το δικαιούσαι.
Παρ' όλα αυτά συνεχίζεις το ίδιο βιολί. Γιατί;
- Να... Ξέρεις....Ίσως να ευθύνεται και η ανασφάλειά μου.
Αν δεν με κρίνουν ικανή, ίσως να χάσω την δουλειά μου.
Και ίσως , ίσως , λέω να μην είναι και τόσο εύκολο να βρω ξανά
απασχόληση σ' αυτήν την ηλικία.
- Αστειεύεσαι. Έχεις ένα καλό όνομα στην αγορά εργασίας σου,
πολλοί άνθρωποι σε εκτιμούν. Έχεις εμπειρία. Δεν θα βρεις κάτι;
Γιατί υποτιμάς τον εαυτό σου;
Και επιτέλους πληρώνεσαι για να κάνεις μια συγκεκριμένη
εργασία και όχι για να αγχώνεσαι για την πορεία της επιχείρησης.
Είναι δική σου ή έχεις μερίδιο ποσοστών;
-  Όχι.Όχι. Κανένα επιπλέον έσοδον. Πέραν του μισθού μου.
Είμαι απλώς ένα στέλεχος. Έχεις δίκιο. Πάντα αντιμετώπιζα όλες
τις επιχειρήσεις που έχω εργαστεί σαν δικές μου. Λάθος;
- Νομίζω δεν αγαπάς αρκετά τον εαυτό σου. Δεν έχεις μάθει ακόμα
πως να πουλάς αυτό που είσαι. Άνοιξε τα μάτια σου και κοίταξε
τριγύρω σου τι συμβαίνει;
-  Αμ δεν κοιτάω; Κάτι τέτοιο είδα σήμερα και έχω γίνει βαπόρι.

Ανέβαλα σήμερα μια συνάντηση με φίλους, λόγω φόρτου εργασίας.
Μα δεν είναι και η πρώτη φορά. Γύρισα σπίτι με σκοπό να συνεχίσω.


Μέγα σφάλμα. Ποτέ μην δουλεύετε στο σπίτι. Οι ώρες αυτές ανήκουν
σε σας και την οικογένειά σας.

Ευτυχώς τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη.
Έφτιαξα στα γρήγορα μια τυροπιτούλα, να φάμε και κάτι.
Καλά μην φανταστείτε τίποτα ιδιαίτερο. Μια απλή.
Χωρίς φύλλο. Της τεμπέλας που λένε. Πεντανόστιμη.

Έβαλα την αγαπημένη μου μουσική. Χαλάρωσα. Χάζεψα λίγο τις ειδήσεις
της ημέρας. Τίποτε ευχάριστο. Μαυρίλα και από εκεί.

Βρήκα ένα μύνημα. Τηλεφωνικό. Μια συμμαθήτρια από το δημοτικό.
Ναι. Όπως το ακούσατε. 45 και.. χρόνια πριν. Νάναι καλά η γυναίκα.
Ήθελε να οργανώσει μια συνάντηση. Μέσα και εγώ είπα.
Μιας και την προηγούμενη φορά ήμουν σε επαγγελματικό ταξίδι.
Δεν θυμάμαι. Μπορεί και όχι. Μπορεί να ήμουν απασχολημένη.
Με άλλα. Σίγουρα όχι τόσο σημαντικά. Ειδάλλως θα θυμόμουν.
Σημασία έχει ότι έχασα αυτή την σημαντική συνάντηση.
Όχι όμως αυτή τη φορά.
Θα είμαστε πάνω από 25 άτομα , μου είπε.
Για φαντάσου!  Το κλείσαμε.
Συναισθήματα και λοιπά θα σας τα πω. Όλα.
Μετά την έξοδο.



Να που κάποιες φορές , αυτοί οι εσωτερικοί διάλογοι βοηθούν.
Βοηθούν να θυμόμαστε ότι υπάρχουν πολλές ενδιαφέροντες
και ευχάριστες ενασχολήσεις. Να θυμηθούμε ότι υπάρχουμε.
Και έχουμε ανάγκες που πρέπει να τις ικανοποιήσουμε.
Και επιτέλους η οποιαδήποτε εργασία δεν πρέπει να γίνει δουλεία.

10 σχόλια:

ΑΝΘΗ είπε...

Έτσι είναι καλή μου Aquila!

Η δουλειά είναι χρήσιμη, αλλά οι δικοί σου άνθρωποι είναι χρησιμότεροι! "Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη"", λέει ο λαός μας! Και εγώ ακολουθώ ρητά αυτό που λέει: "Καλό είναι να υπάρχεις. Καλύτερο όμως είναι να ζεις".

Ευρύνοος είπε...

Τώρα τί να πώ κι εγώ..
στου κρεμασμένου το σπίτι δέν μιλάνε για σκοινί όπως λέει ο λαός..

πάντως καλό είναι σίγουρα όχι δουλειά στο σπίτι..
αυτό ας γίνει κανόνας τουλάχιστον..

καλησπέρα σας :)

υγ: οι μουσικές σας είναι όνειρο..!
πού είναι ο player ?
ψάχνω μα δεν τον βρίσκω..

Aquila είπε...

Καλησπέρα καλή μου Ανθή.
Η δουλειά είναι ένα μέσο για να ζούμε.
Όχι η ΖΩΗ.
Νάσαι πάντα καλά

Aquila είπε...

Καλησπέρα τρελέ μου.
Τελικά ο κόσμος είναι πολύ μικρός.
Έχουμε συναντηθεί. Στο παρελθόν.
Σε κάποιες εξορμήσεις.Δεν θα πω περισσότερα.Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι 25-30 άτομα κοιμηθήκαμε με sleeping bag και σκηνές στην ύπαιθρο. Περιμένοντας.......
Πολύ το διασκέδασα.
Τελικά δεν πιστεύω ούτε στις συμπτώσεις. Πιστεύω όμως στην συγχρονικότητα.Ξέρεις ότι την ίδια ημέρα η ανάρτησή μας είχε να κάνει με προβλήματα δουλειάς;
Συντονισμός με έναν ευρύτερο προβληματισμό;
Το playlist μου ,το έκρυψα.
Δεν μπορούσα ή δεν ήξερα πως να λύσω διαφορετικά το πρόβλημα που είχα με την λειτουργία του.
Μπορείς όμως να το δεις στο
http://www.mixpod.com/playlist/40021405

Καλό βράδυ και όλα θα πάνε καλά.
Να είσαι αισιόδοξος

phlou...flis είπε...

Δε φαντάζομαι να ψάχνεις ακόμα για το αν "ζούμε για να δουλεύουμε" ή αν "δουλεύουμε για να ζούμε";

Ευρύνοος είπε...

χαχαχα δέν σε πιστεύω!!

αλήθεια όμως, πώς με "αναγνώρισες"?

θυμάμαι..
αν και απο τότε, έχω κοιμηθεί άπειρες φορές στην ύπαιθρο..

κτυπούσαν και κάτι καμπάνες εκείνη την βραδιά ε;)

όσο για την δουλειά, μην τα ψάχνεις..
μεγάλο πρόβλημα..

Aquila είπε...

phlou...flis
όχι. Δεν ψάχνω ακόμα αυτό που λές.
Ψάχνω όμως την μ...... που με δέρνει
τόσα χρόνια. Ελάττωμα μεγάλο και δεν είναι εύκολο να το αλλάξεις.
Ποτέ μην δίνεις στην εργασία σου περισσότερα από ότι πληρώνεσαι.

Καλό σου βράδυ

Aquila είπε...

Τρελέ........χαχαχα. είδες;
Κάτι μου θύμισε το όνομα, κάτι οι στέγες και οι κατασκευές.Ε.. μετά είδα και την φωτό στον Παυσανία.

Κάτι θυμάμαι για καμπάνες...
παραπλάνηση ....
πάντως εγώ,λόγω κρύου ,δεν έβγαλα το κεφάλι μου έξω από το sleeping bag όλη νύχτα.Και το πρωί...πλύσιμο με το παγωμένο νερό από τα μπουκάλια...
Ωραία ήταν.. Μεγάλωσα όμως αρκετά για τέτοιες περιπέτεις..

Καλό σου βράδυ.

Thalassenia είπε...

Από δουλειά εκτός σπιτιού δεν έχω ιδέα. Από την δουλεία όμως του σπιτιού ξέρω πολύ καλά. Και θα σας πω ότι με αυτές τις συνθήκες είμαι τυχερή και μου αρέσει.
Μακάρι οι δουλείες όλες να ήταν τόσο γλυκά δεσμευτικές.
Δεν είμαι στον κόσμο μου, καταλαβαίνω τι γίνεται έξω.
Απλά εκτιμώ αυτό που έχω.

Καλώς βρεθήκαμε Αquila και δεν είναι όλοι εδώ μέσα σαν παιδιά σου χαχα. Εύχομαι να κάνεις φιλίες όμορφες.

Aquila είπε...

Thalassenia ,

Πίστεψέ με. Είσαι από τις τυχερές
αυτού του κόσμου.
Πως τα καταφέραμε να είμαστε κουρασμένες φεμινίστριες, εργαζόμενες
σύζυγοι, μητέρες και νυκοκοιρές, ποτέ δεν κατάλαβα.
Απόλαυσέ το.Όσο περισσότερο μπορείς.

Καλό σου βράδυ